De maximale onbelaste reiskostenvergoeding stijgt per 1 januari 2023 van 19 cent naar 21 cent per kilometer. Voor 2024 wordt een verdere verhoging voorgesteld naar 22 cent.

De onbelaste vergoeding staat ook na de verhoging niet in verhouding met de werkelijke reiskosten, maar het is in ieder geval een begin. Zie ook de uitvoerigere column van Peter Furer hierover voorafgaand aan Prinsjesdag op de website van Flynth adviseurs en accountants.

De verhoging van het forfait van 19 cent per kilometer geldt ook voor de reiskosten van IB-ondernemers en resultaatgenieters. Ook de andere forfaits van 19 cent per kilometer worden verhoogd. Het gaat dan om:

• de aftrek van specifieke zorgkosten voor reiskosten ziekenbezoek
• de kilometervergoeding voor weekenduitgaven van gehandicapten
• de giftenaftrek als een vrijwilliger afziet van reiskostenvergoeding.

Voor DGA’s van innovatieve start-ups geldt nu nog een versoepeling in de gebruikelijkloonregeling. Zij mogen gedurende maximaal drie jaar het gebruikelijk loon stellen op het wettelijk minimumloon. Het kabinet wil deze regeling afschaffen per 1 januari 2023.

Voor wie dit jaar gebruikmaakt van de regeling is een overgangsrecht voorgesteld. De driejaarstermijn mag dan de komende jaren nog vol worden gemaakt.

Het afschaffen van deze versoepeling betekent overigens niet dat een DGA van een start-up altijd direct een volledig gebruikelijk loon moet genieten. In overleg met de belastingdienst kan een lager gebruikelijk loon worden overeengekomen. In uitzonderlijke gevallen kan dus zelfs een lager loon vastgesteld worden dan het wettelijk minimumloon.

DGA’s hebben te maken met de gebruikelijkloonregeling. Het gebruikelijk loon is minimaal het hoogste van deze drie bedragen:

• een vast bedrag van 48.000 euro,- (bedrag 2022)
• het loon van de meestverdienende gewone werknemer in het bedrijf,  
• 75% van het loon van de meest vergelijkbare dienstbetrekking.

Bij de vergelijking met de meest vergelijkbare dienstbetrekking wordt nu rekening gehouden met een zogenoemde doelmatigheidsmarge van 25%. Er is aangekondigd om deze marge af te schaffen.

Dit voorstel moet nog worden verwerkt in een nota van wijziging op het wetsvoorstel Belastingplan 2023. We vermoeden dat de afschaffing ingaat op 1 januari 2023, de uiteindelijke tekst van de nota van wijziging zal hierover uitsluitsel  geven.

Staat al vast dat nu rekening wordt gehouden met de doelmatigheidsmarge, dan moet de werkgever door de afschaffing daarvan volgend jaar een hoger salaris in aanmerking nemen. Dit is bijvoorbeeld het geval als de BV de hoogte van het gebruikelijk loon al eerder heeft besproken met de Belastingdienst en daarbij wel rekening is gehouden met de doelmatigheidsmarge. De afschaffing van de doelmatigheidsmarge kan de komende tijd echter ook in andere situaties tot discussie leiden. De Belastingdienst zal er mogelijk vanuit gaan dat ook in die situaties nu nog rekening wordt gehouden met een doelmatigheidsmarge van 25 procent. De bewijslast ligt overigens wel bij de Belastingdienst.

Nog niet meegenomen in een wetsvoorstel, maar wel al aangekondigd is een tijdelijke verhoging van de vrije ruimte in de werkkostenregeling (WKR). Het kabinet voert deze aanpassing via een zogenaamde nota van wijziging in het belastingplan door.  

Over de eerste 400.000 euro van de fiscale loonsom wordt de vrije ruimte met 0,22 procentpunt verhoogd tot 1,92 procent. Over het restant blijft de 1,18 procent gelden. Wordt er meer vergoed, dan is de werkgever 80 procent eindheffing verschuldigd. 

Via de vrije ruimte van de WKR kunnen werkgevers hun werknemers onbelast vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen aan geven (voor zover er geen gerichte vrijstelling van toepassing is). Werkgevers kunnen zelf bepalen hoe zij de vrije ruimte benutten, voor zover dit gebruikelijk is. 

Voor bepaalde werknemers die tijdelijk vanuit een ander land in Nederland komen werken (ingekomen werknemers), geldt dat hun werkgever bepaalde extra kosten onbelast mag vergoeden. Bijvoorbeeld reis- en huisvestingskosten (zogenoemde extraterritoriale kosten). Dat moet op declaratiebasis, maar het is ook mogelijk om toepassing van de 30%-regeling te vragen. Hiervoor gelden wel voorwaarden. De werkgever kan dan 30 procent van het loon (inclusief vergoeding) belastingvrij aan de werknemer vergoeden zonder nadere onderbouwing van de kosten.  

Het kabinet stelt nu voor om per 2024 de onbelaste vergoeding in de 30%-regeling te beperken tot 30 procent van het bedrag van de bezoldigingsnorm voor topfunctionarissen in de Wet normering topinkomens (WNT-norm). Deze WNT-norm (bekend als de Balkenendenorm) bedraagt in 2022 216.000 euro. Deze norm zal ook gelden als de ingekomen werknemer werkzaam is voor meerdere inhoudingsplichtigen die met elkaar zijn verbonden.  

Deze voorgestelde beperking geldt niet direct voor iedereen. Er komt een overgangsregeling voor ingekomen werknemers bij wie de 30%-regeling is toegepast over het laatste loontijdvak van 2022. Voor hen geldt de beperking pas vanaf 1 januari 2026.  

Aanvullend wordt voorgesteld dat u binnen een kalenderjaar niet kan switchen tussen toepassing van de 30%-regeling en vergoeding van de daadwerkelijke extraterritoriale kosten. Deze maatregel moet al vanaf 1 januari 2023 gaan gelden voor zowel ingekomen als uitgezonden werknemers. 

Bijkomende voordelen van de 30%-regeling zijn:  

• de belastingvrije vergoeding van schoolkosten voor kinderen (internationale scholen) 
• het onder voorwaarden onbelast blijven van het box 3-vermogen (gedurende de looptijd)  

Werkt u met medewerkers uit het buitenland? Bespreek dan met uw adviseur of u van de 30%-regeling gebruik kunt maken.